Γονείς, Εκπαιδευτικοί και Μαθητές των ελληνόγλωσσων σχολείων στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία,
Η Επιτροπή Αγώνα Ντίσελντορφ χαιρετίζει τον κοίνο αγώνα για ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών μας για γνώση!
Παρά τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης για μια δήθεν „κανονική αρχή” της νέας σχολικής χρονιάς, φτάνει ήδη ο Δεκέμβρης και οι οικογένειες των μεταναστών από Ελλάδα, των οποίων τα παιδιά φοιτούν στα ήδη υποβαθμισμένα ελληνόγλωσσα σχολεία στη Γερμανία, έρχονται ακόμη αντιμέτωπες με τα ίδια και χειρότερα προβλήματα σε σχέση με την περσινή σχολική χρονιά.
Ακόμα λείπουν πολλοί καθηγητές και βιβλία και κενά μπαλώνονται αξιοποιώντας φοιτητές και φοιτήτριες που έρχονται στη Γερμανία με το πρόγραμμα Erasmus ή καθηγητές άλλων ειδικοτήτων, καλώντας εκπαιδευτικούς να ταξιδεύουν με τα δικά τους μάλιστα έξοδα και συχνά χωρίς δυνατότητα πρόσβασης σε μαθητικό εισιτήριο για να φτάσουν στο πλησιέστερο ελληνόγλωσσο σχολείο, με τα έξοδα να πρέπει να καλύπτονται από την ήδη σημαντικά επιβαρυμένη τσέπη των λαικών οικογενειών.
Παράλληλα, η παραπαιδεία οργιάζει, καθώς από τη μία πλευρά υπάρχει πράγματι η ανάγκη να καλυφθούν τα κενά του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να προσφερθεί η δυνατότητα ενός καλύτερου μέλλοντος στα παιδιά των οικογενειών των Ελλήνων μεταναστών, ενώ από την άλλη είναι επίσης γεγονός η ανάγκη ανέργων εκπαιδευτικών για εργασία.
Η ταξική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης δε μπορεί φυσικά να αφήσει ανεπηρέαστη και την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, αφού δεν αναγνωρίζει τα ελληνικά σχολεία ως ισάξια των γερμανικών και δεν εξασφαλίζει ίσα δικαιώματα σε όλους τους μαθητές.
Η ελληνική κυβέρνηση, πιστή στην εφαρμογή και το περαιτέρω βάθεμα της ίδιας ταξικής πολιτικής που εφάρμαζαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προσπαθεί άλλη μια φορά, κατά την πάγια τακτική της να κάνει το μαύρο άσπρο, να μας πείσει οτι όλα τα ζητήματα αντιμετωπίζονται δήθεν υπεύθυνα, ενώ συχνα αξιοποιείται το πρόβλημα για μικροπολιτικούς σκοπούς, με τα άλλα αστικά κόμματα και τους εκπροσώπους τους να κατηγορούν την κυβέρνηση ή συγκεκριμένα στελέχη της, αποσιωπώντας το ότι δεν πρόκειτε για αδυναμία ή ακαταλληλότητα ή άστοχες επιλογές ή „γκάφες“ κ.τ.λ. αλλά για μία έκφανση της συνολικής, συνειδητής, βαθιά ταξικής πολιτικής που ασκείται από όλες τις κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια, στα πλαίσια και των μνημονίων και των επιταγών της Ευρωπαικής Ένωσης.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που βλέπει την Παιδεία ως εμπόρευμα! Της ίδιας πολιτικής που γεννά τη φτώχια, την ανεργία, τη μετανάστευση, τους πολέμους, την προσφυγιά!
Στη νέα γενιά αξίζει ένα άλλο σχολείο που να πατά στις σύγχρονες ανάγκες της και τις σύγχρονες δυνατότητες!
Κανείς μόνος του! Δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται!